De uitsluiting van de vrouw wordt door br. Moens gerechtvaardigd met een beroep op de oude landmerken. Maar het buiten de orde houden van de vrouw wordt tegenwoordig niet meer als een landmerk gezien, het is een wettelijke bepaling die ter discussie staat. De gemengde orde hoeft echter, als ze als niet-maçonniek wordt beschouwd, niet aan de wetten van de Nederlandse vrijmetselarij te voldoen. Als ze wel een zelfstandige maçonnieke organisatie is, voorziet ze in een behoefte die het Ned. Groot-Oosten niet kan vervullen en kan ze naast haar bestaan.

• Trefwoorden
  Cazotteloge, Amsterdam, Verbod, Onregelmatig verklaren, Isebree Moens, J., Le Droit Humain, Landmerken, Vrouwenvraagstuk