De vrijmetselarij lijkt te zijn achterhaald door de veranderingen in de maatschappij, er heerst verwarring over de bestaansgrond, taak en het doel van de orde. De grondbeginselen van de orde beantwoorden echter aan de eisen van de tijd: niet de orde faalt, maar haar leden. De individuele vrijmetselaar moet zich inspannen voor vrijzinnigheid en tolerantie op alle gebieden. Maatschappelijke vraagstukken moeten wanneer ze behandeld worden van alle kanten belicht worden, desnoods door een deskundige profaan. Specifiek maçonnieke arbeid heeft uit de aard der zaak een persoonlijker kleur. De geschiedenis van de vrijmetselarij moet hierbij systematischer behandeld worden. Van broeders die zich niet aan hebben gesloten bij een loge mag de keuze tussen lidmaatschap of uittreden uit de loge gevraagd worden. Er kan ook een niet-betalend (administratief) lidmaatschap worden ingesteld. Leden en loges kunnen gerichte propaganda voor de vrijmetselarij maken door tegenover geschikte kandidaten de geheimzinnigheid te laten varen.

• Trefwoorden
  Neumann, Otto Th., vrijmetselarij, Werk naar buiten, negentiende eeuw, Maçonnieke geschiedschrijving